In de zomer van 2011 reed ik in één dag van Padula, een dorp in de Cilento onder Napels, naar Grenoble in de Franse alpen. In de Cilento had ik een week gewandeld met een lokale wandelorganisatie. Een geweldige week van wandelen, eten,  praten en lachen met Italianen en een week waarin ik veel van de streek mocht zien. Padula is bekend om twee dingen: het is het geboortedorp van Joe Petrosino, een Italiaanse emigrant die bij de New York Police Department dé pionier werd in de strijd tegen de georganiseerde misdaad, en in Padula staat de Certosa di Padula, een groot Kartuizerklooster, een van de belangrijkste van de wereld dat nu op de Unesco Werelderfgoedlijst staat.

 

Nu heb ik in de loop van mijn leven een paar grote interesses ontwikkeld. Ik houd van wandelen, ben dol op Italië in al haar facetten en ik heb een bijzondere belangstelling voor kloosters en kloosterlingen, hun manier van leven, geschiedenis, architectuur etc. Vlak voor die zomer in 2011 had ik juist besloten om niet in te gaan op een uitnodiging van een zus van mij om langs te komen op  haar vakantieadres vlakbij Grenoble, maar mijn gebruikelijke weg via Duitsland te nemen, ook al ligt in de buurt van Grenoble hét moederklooster van de Kartuizerorde. Maar toen ik in Padula dat indrukwekkende klooster zag, wist ik dat het geen toeval was: nu moést ik wel naar Grenoble, om daar, verscholen in de Franse alpen, La Grande Chartreuse te zien (waar overigens een Nederlander de abt generaal van is, te zien in een prachtige aflevering van de kloosterserie van Leo Fijen). Dat moest ik nu wel eens van dichtbij zien.

 

En zo reed ik op 30 juli 2011 van Padula naar Grenoble. Onderweg had ik veel tijd voor reflectie en was ik al aan het nadenken over een volgende vakantie in Italië. ‘Wat zou het leuk zijn om een wandelvakantie langs kloosters in Italië te doen’, dacht ik. ‘Maar wat als ik zo’n reis nou niet kan vinden?’, was de volgende gedachte. En daar ontstond mijn droom. Want als dat soort reizen er niet zijn, kan ik ze natuurlijk ook zelf organiseren!

Alles leek op dat moment samen te komen. Het wandelen, mijn belangstelling voor kloosters en de monastieke traditie, mijn katholieke achtergrond, mijn achtergrond als lerares klassieke talen met ruime ervaring in het organiseren van reizen, mijn grote liefde voor Italië. Dat alles zou ik gaan combineren in het organiseren van kloosterwandelingen in Italië.

 

Ik noem die droom mijn  “Ithaka”, naar het gedicht van Kavafis (zie hiernaast):  wellicht zou ik mijn doel nooit bereiken, maar de reis erheen zou prachtig worden.

 

In 2012 had ik de gelegenheid om een paar weken buiten het vakantieseizoen naar Italië te gaan. Ik heb toen voor de Abruzzen gekozen, omdat die regio een rijke monastieke traditie kent, je er prachtig kunt wandelen en omdat het nog redelijk onontdekt is. Ik heb er meegedraaid op bio-agriturismo La Porta dei Parchi (een boerenbedrijf annex hotel-restaurant, met 1250 schapen en 500 geiten en nog veel meer soorten dieren), heb er olijven geplukt, geholpen in de keuken waar geheel volgens de filosofie van Slow Food alleen met lokale producten wordt gekookt, gewerkt in de moestuin en met 500 geiten, 10 honden en een herder door de bergen gelopen. In die paar weken heb ik veel geleerd over de geschiedenis, de kunst en cultuur van de regio Abruzzo en vooral ook over de mensen die er wonen en werken en hun drijfveren. Ik heb in die korte tijd mijn hart aan de regio verloren en sindsdien breng ik er bijna al mijn vakanties door. Vanuit mijn vaste plek in Anversa degli Abruzzi reis ik door de hele regio, op zoek naar steeds weer nieuwe ontdekkingen. Ik kom in pittoreske stadjes, wonderschone natuurgebieden, afgelegen kluizenaarsoorden en boven alles: ik ontmoet er prachtige mensen.

​

Hoe beter ik de regio in de afgelopen jaren leerde kennen, hoe verbaasder ik was dat er geen Nederlandse reisgids voor bestond: er is zó veel te zien en zo veel over te vertellen! En zo ben ik begonnen over Abruzzo te schrijven. Eerst op Facebookpagina en daarna de artikelen en blogs op deze site. In juni 2016 gaf uitgeverij Edicola mij het vertrouwen om die eerste Nederlandse reisgids over Abruzzo te schrijven en uit te geven. In mei 2017 kwam Abruzzo, het groene hart van Italië uit. 

Ik hoop met mijn schrijven de regio Abruzzo meer bekendheid te geven en dan vooral de schoonheid van de natuur, kunst, cultuur en geschiedenis.

En het mooie is: Ithaka heb ik stiekem al bereikt! In mei 2023 zal ik wederom voor Labrys Reizen een achtdaagse reis leiden door Abruzzo, langs 'Kerken, kloosters en kluizenaars'! Zie hier voor meer details: Kerken, kloosters en kluizenaars.

​

Na het verschijnen van mijn gids over Abruzzo heb ik in 2019 bij uitgeverij Edicola ook een boek over Molise uitgebracht. In de toekomst hoop ik ook aan deze onbekende, maar ook zeer interessante en mooie regio meer aandacht te kunnen geven op Facebook en op deze website.