“Ingrid, zou jij zaterdag een groep Nederlanders willen rondleiden door het dorp en ze naar de Riserva willen brengen? “ Wanneer vrienden een beroep op je doen, zeg je natuurlijk geen nee. Het bleek om een groep Vlamingen te gaan, die, zo werd mij verteld, een reis maakten in het kader van hun cursus Italiaans. Nederlands spreken werd mij daarom ten strengste verboden: solo italiano. En zo stelde ik mij die zaterdagochtend in mijn ‘paese d’adozione’ in het Italiaans voor aan 40 Vlaamse cursisten en hun twee leraressen. Het enige Nederlandse woord dat ze van mij dan ook zouden horen, zei ik, was mijn achternaam...
Anversa degli Abruzzi Ik leidde hen door het dorp, vertelde over het kasteel, Gabriele d’ Annunzio’s tragedie ‘La Fiaccola sotto il moggio’, over M.C. Escher, die met zijn litho’s vele dorpen in Abruzzo heeft vereeuwigd, waaronder het nabijgelegen Castrovalva. Ik liet hun Sant' Onofrio zien, een van mijn favoriete heiligen, wiens (of wier: er wordt verteld dat hij eigenlijk een zij was...) beeld boven het portaal van de kerk staat. Ik wees hun op het citaat uit de fascistische tijd, dat bewaard is gebleven op een van de muren in het dorp, op het prachtige middeleeuwse portaal van de Chiesa di San Marcello en op de vele gevelstenen boven de deuren van huizen. Veel van die huizen zijn echter onbewoond, want in een eeuw tijd is de bevolking van Anversa gedaald van bijna 2000 inwoners naar iets meer dan 400. “Je hebt geen moed nodig om te vertrekken; je hebt moed nodig om te blijven”, aldus een jonge vrouw uit het dorp die is gebleven. Lees hier meer daarover. In reactie op deze ontvolking, die in menig dorp plaatsvindt, worden overal in Abruzzo ‘cooperative di comunità’ opgericht, coöperaties waarbij bewoners participeren in sociale, economische, culturele en toeristische projecten, die het dorp aantrekkelijk moeten maken en houden voor jong en oud. ‘Anversiamo’ is de naam van de cooperativa van Anversa.
Riserva Regionale e Oasi WWF Gole del Sagittario
Beneden in de riserva naturale, de Oasi delle Gole del Sagittario, kregen mijn gasten een vurig betoog van gastheer Piercarlo over globale klimaatverandering, die uiteindelijk ook effect zal hebben op natuurreservaten als deze hier in Abruzzo. Daarna liet hij hun zien welk bijzonder leven er te vinden is in en rondom de rivier de Sagittario.
La Porta dei Parchi De Belgen hadden geluk: het was niet alleen een prachtige, zonnige dag, maar deze zaterdag waren er op de agriturismo van mijn vrienden, waar we zouden lunchen, allerlei activiteiten bezig die typisch zijn voor dit seizoen. Eind april is de tijd van de ‘tosatura’, het scheren van de schapen. Het zijn Maori’s uit Nieuw-Zeeland die dit komen doen: daar is het scheerseizoen immers allang voorbij, terwijl het hier net begint. Dat het ervaren schapenscheerders zijn is te merken: in een paar uur tijd hadden ze die ochtend al 150 schapen gedaan..
En over een paar dagen is het 1 mei en dan vindt in het nabijgelegen Cocullo het zeer populaire Festa dei Serpari plaats, het feest van de ‘ slangenvangers’ ter ere van San Domenico. Lees hier meer over dit bijzondere feest. Ter gelegenheid daarvan was er deze zaterdag een expert aanwezig, die lezingen gaf over slangen en adders. Ter illustratie had zij er een paar meegenomen. Achter glas, gelukkig.
